കവിത മിനി പി.സി
കൌതുകം
"ആല്‍മരത്തിന്‍റെ താഴ്ന്ന ചില്ലയിലിരുന്ന
സ്വര്‍ണ്ണനിറമാര്‍ന്ന കിളിയെ
അവന്‍ കയ്യെത്തിപ്പിടിച്ചു .
അതിന്‍റെ തൂവലുകള്‍ക്ക്
ഇന്ദ്രനീലത്തിന്‍റെ കാന്തി !
കണ്ണുകളില്‍ പുഷ്യരാഗകല്ലുകളുടെ തിളക്കം !
അവനതിനെ മാറോട് ചേര്‍ത്തു
പിന്നെ പറന്നുപോകാതെ
ഒരു ചില്ലുകൂട്ടിലിട്ടു .
ദിനരാത്രങ്ങള്‍ കൊഴിഞ്ഞു വീണു ,
അവന്‍റെ കൌതുകം പടിഞ്ഞാറേ
ചക്രവാളങ്ങളില്‍ അസ്തമിച്ചു.
അവന്‍ കിളിയുടെ തൂവലുകള്‍ പറിച്ചെടുത്തു ,
കണ്ണുകളിലൊന്ന് ചൂഴ്ന്നെടുത്തു .
കൊക്കുകള്‍ മഷിയെഴുതി കറുപ്പിച്ചു .
ശിശിരവും ഹേമന്തവും കടന്നു പോയി
ഒരു ഗ്രീഷ്മത്തില്‍ മുറ്റത്തെ പാരിജാതചോട്ടില്‍
ചോറ് കൊത്തിത്തിന്നാനെത്തിയ
കാക്കയെ ചൂണ്ടി അവന്‍ പറഞ്ഞു
" നോക്ക് നിന്നെക്കാള്‍സുന്ദരിയായ
പക്ഷി !” "
എല്ലാം കൗതുകങ്ങളായി മാറുന്ന കാലം..
ReplyDeleteഅതെ !
Deleteസ്വര്‍ണ നിറത്തിനു ഇന്ദ്രനീളത്തിന്റെ കാന്തി............അല്ല..........ഈ ഇന്ദ്രനീലം ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല,,,,,,,,,,,,,,അത് കൊണ്ട് കുഴപ്പമില്ല.............ഹ......................ഹ,,,,,,,,,,പാവം കാക്ക,
ReplyDeleteഅതിന്‍റെ ശരീരത്തിനാ മാഷെ സ്വര്‍ണ നിറം ....തൂവലുകള്‍ക്കാണ് ഇന്ദ്രനീലത്തിന്‍റെ കാന്തി !കഷ്ടം !ഇതുവരെ
ReplyDeleteഇന്ദ്രനീലം കണ്ടിട്ടില്ലെ? കാണണം !അപ്പോള്‍ കിളി പാവമല്ലേ ?
സ്വന്തമാക്കുകയോ വിവാഹം കഴിക്കുകയോ കഴിഞ്ഞുള്ള മാറ്റം മനോഹരമായി അവതരിപ്പിച്ച പോലെ തോന്നി...
ReplyDeleteആശംസകൾ
പൊതുവേ കൌതുകങ്ങള്‍ക്ക് അത്രയും ആയുസല്ലേ ഉള്ളൂ,എങ്ങിനെ ആയാലും അല്ലെ?
Deleteആഹാ...പൊന്നുപോലെ നോക്കുന്നവരും ഉണ്ടല്ലോ
ReplyDeleteഅവരെപ്പറ്റിയും പാടൂ പക്ഷീ
.................... പാടാല്ലോ! ..................
Deleteനന്നായി ട്ടോ
ReplyDeleteനന്ദി ഫൈസല്‍ .
Deleteനന്നായിട്ടുണ്ട് ടീച്ചറെ, ആ സ്വര്‍ണ്ണ നിറവും, പുഷ്യരാഗക്കല്ലും ഒന്ന് ശരിയാക്കിക്കോളൂ!
ReplyDeleteശരിയക്കാട്ടോ .
ReplyDelete